"คนนึงมองไม่ชัด อีกคนฟังไม่ชัด
และอีกคนไม่ชัดที่จะรักใคร"
สโลแกนของภาพยนตร์รัก "เราสองสามคน" จากค่าย M๓๙
ผ่านฝีมือการกำกับ "เรียว - กิตติกร
เลียวศิริกุล"
มีสาว "พลอย - รัตนรัตน์ เอื้อทวีกุล"
รับบทสาวหูตึงฟังไม่ค่อยชัด
มีปัญหาด้านการได้ยิน
ต้องอาศัยเครื่องฟังและอ่านปากประกอบสีหน้าของคู่สนทนา
ขณะที่สาว "ยิปโซ - รมิตา มหาพฤกษ์พงศ์"
เล่นเป็นสาวสายตาสั้นจอมเฟอะฟะ
มองไม่ชัดถ้าไม่มีแว่นตาทรงกลมคู่ใจ
ส่วน "เจ มณฑล จิรา" รับบทเป็นพระเอก
ผู้มีประสาทสัมผัสไม่บกพร่อง
มีความสามารถในการฟังและมองเห็นอย่างชัดเจน
แต่กลับแสดงออกไม่ชัดเจน.. |
|
|
จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่สองสาวตกลงปลงใจขอร่วมทางไปกับขบวนคาราวานรถออฟโรด
ตะลอนทัวร์ผ่าน ๓ ประเทศ ตั้งแต่ไทยข้ามไปลาว
ก่อนจบลงที่เวียดนาม โดยแวะพักนอนโรงแรม กินข้าว
หรือแม้กระทั่งกางเต้นท์ เจอสภาพชุมชนเมือง
ทะเลทรายร้อนระอุ และยอดภูเขาหิมะอันเยือกเย็น
เช่นเดียวกับความรัก "สองสามคน"
ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง ๒ สาวกับ ๑
หนุ่มก็เริ่มออกเดินทางตามหาคนมายืนข้างๆ
ให้ตัวเองเช่นกัน เจอทั้งสภาพชีวิตปกติ
ว้าวุ่นกับความไม่แน่นอน
หมดหวังกับความรักข้างเดียว หรือสุขสมหวัง
ซึ่งทั้งหมดเกิดจาก “ความไม่ชัดเจน”
เรื่องนี้ต้องยกนิ้วให้ความกล้าและออกตัวแรงของฝ่ายหญิง
แม้ไม่ชัดเจนในประสาทสัมผัส
แต่ก็ชัดเจนในความรู้สึก ต่างกับฝ่ายชายที่กล้าๆ
กลัวๆ กับความรู้สึกของตัวเอง ด้วยความคิดที่ว่า
"คือผมชอบน้องเค้านะ
แต่ไม่รู้ว่าน้องเค้าชอบผมเหมือนกันหรือเปล่า
ถ้าเขาชอบผมอย่างที่ผมคิด
แล้วผมไม่ไปจีบเค้าเนี่ย ผมก็ผิด
แต่ถ้าน้องเค้าไม่ได้ชอบผม ผมไปจีบเค้า ผมก็ผิด
มีใครมีประสบการณ์ด้านนี้
ช่วยชี้เป้าให้ผมทีได้ไหมครับ"
|
|
|
บางทีกว่าตัวช่วยจะมา
คนนั้นของเราอาจไม่อยู่จุดเดิมแล้วก็ได้
หรืออาจหายไปเลย เพราะเรื่องบางเรื่อง
ต้องใช้ความชัดเจน โดยเฉพาะความรู้สึก
แต่ใครจะช่วยเราแสดงความรู้สึกได้ดีที่สุด
นอกจาก “ตัวเรา” เอง
น่าจะดีกว่า ถ้าก่อนออกเดินทาง
เราเช็ดกระจกรถเพื่อมองทางชัดเจน
จะได้ไม่พลาดวิวสวยสองข้างทาง
เพราะหากปล่อยกระจกมัว
นอกจากมองไม่เห็นความสวยงามของทิวทัศน์แล้ว
อาจเจออุบัติเหตุเจ็บตัว เสียเวลา
รวมทั้งควรขับรถอย่างมีเป้าหมายที่ชัดเจน
มัวแต่ยึกยักเหยียบคันเร่งก่อนเข้าเกียร์ถอยหลัง
นอกจากไม่ถึงจุดหมายแล้ว สุดท้ายก็อยู่ที่เดิม
แต่ต้องเหนื่อยเพิ่มอีกต่างหาก..
|
|
|
|
